www.spotkania.fora.pl

hajdi

Dziś pierwszego listopada, w dzień Wszystkich Świętych po polsatowskich 'wydarzeniach' odbyła się bardzo poruszająca rozmowa z psychologiem Andrzejem Komorowskim o przemijaniu. Była dla mnie tak przejmująca i wzruszająca, że słuchałam jej ze łzami w oczach.
Rozmawiano o przeżywaniu śmierci najbliższych, rodziców staruszków, o przeżywaniu przez rodziców śmierci dzieci, malutkich i starszych, a nawet ukochanych zwierzątek.
Dla mnie wzruszenie nie do opisania Sad

a W TVN24 oczywiście polityka w FpF. Smutne Crying or Very sad

DAK

Ja dziś oglądałam tylko kanały przyrodnicze, a tam przemijanie też przecież pokazują, ale takie jak piszesz hajduś - wzruszające.

Natomiast prawdziwe łzy wzruszenia przeżyłam po wędrówkach na cmentarze. Podchodząc do Cmentarza Wolskiego z daleka zadziwiły mnie szeregi świateł. Zastanawiałam się, czy jakiś budynek wybudowali wzdłuż całego cmentarza, gdzie były aleje z drzewami???
Gdy podeszłam bliżej zobaczyłam aleję oświetlonych od środka kolumn z nazwiskami Warszawiaków, którzy zginęli w czasie Powstania Warszawskiego. Na poszczególnych kolumnach widnieje 58 240 nazwisk Warszawiaków, których zamordowano w czasie Powstania, wywleczono z domów, by stanowili żywe tarcze, by z karabinu maszynowego wystrzelać na polach Woli, na podwórkach, w domach.
Przegapiłam to wydarzenie upamiętnienia tak wielkiej liczby cywilów, w tym największej liczby dzielnicy, z którą jestem związana całe swoje życie.
Bardzo wzruszająca ta aleja (nie miałam aparatu, a komórką w ciemności niewiele widać):
[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

hajdi

DAKuś to rzeczywiście musiało być bardzo wzruszające przeżycie dla Ciebie jako Warszawianki.
Dużo wzruszeń było dzisiaj, np. nic nie wiedziałam, że we wrześniu zmarł Bogdan Chruścicki bardzo ceniony przeze mnie komentator sportowy Eurosportu.Uwielbiałam jego komentarze, jego chropawy głos i sarkastyczno-ironiczne podejście do sportowców.

Inny świat

Dowiedziałam się o śmierci Chruścickiego nazajutrz. Młodzik - ledwie ok. 60-tka. I kompetentny. Jak nie mogłam słuchać niezatapialnego Szpakowskiego i tego drugiego, acha! Szaranowicza, bo zapychali sprawozdanie datami, wynikami sprzed lat zapominając o tym, co się dzieje aktualnie.
Święto smutne, melancholijne i potrzebne dla oddechu.
Brak mi tylko jasnych świateł bez dyskotekowych kolorów. Jeśli nasi Drodzy Nieobecni potrzebują światła, to dajmy im go w pełnym blasku. Szokujące są
coraz wymyślniejsze gadżety nagrobkowe. Podobne do gustu wyborców i podobnie mają wzięcie.
Gdyby tak jeszcze 1 listopada był dniem bez reklam w TV jako trzecie święto w roku: Wigilia, Wielki Piątek i Wszystkich Świętych. Nie da rady w tym kapitalizmie. Koszmar!