www.spotkania.fora.pl

manko

POCZET POSŁÓW POLSKICH - JANUSZ KORWIN-MIKKE

Brnijmy dalej w politykę...
Pora na Korwina-Mikke!
To polityk dawno znany,
Szczwany i wyrachowany,
Mistrz riposty celnej w słowach,
Potrafiący mieszać w głowach
Zapatrzonej weń gawiedzi,
Która pragnie odpowiedzi
Na problemy swe życiowe
Oraz na wyzwania nowe...
On pokonać się nie daje!
Z każdym chętnie w ringu staje,
Bo wie, że go zawsze chroni
Cynizn, racja jak na dłoni,
Malownicze spraw stawianie,
Idei prezentowanie
Bez wahania, prosto z mostu -
Bo on wierzy w nie po prostu!
Z takim wygrać - wielka sztuka,
Rzadko więc ktoś starcia szuka,
Woli z dala krytykować
Niż w debacie się zblamować.
Janusz ma poglądy stałe -
Kiedy je zrozumieć chciałem,
Zawsze biła z nich logika,
Tak rzadka u polityka.
Bo potrafił w kilku zdaniach
Podać takie rozwiązania,
Że się nie mieściło w głowie!
Zawrzeć prawdę w każdym słowie
I zbudować z klocków wieże,
Które stały! Mówiąc szczerze
Przypomina mi magika,
Który sprawia, że coś znika
I pojawia w kapeluszu!
Ma też sporo animuszu
I w rozmowach nie owija
Gdzie jest diament, a gdzie bryja,
Która gasi jego blaski
Bowiem milsze jej oklaski
Od sławienia praw natury...
Korwin jest jedynym, który
Precyzyjnie rzecz wyłuszcza -
Nawet gdy się burzy tłuszcza
Nauczona dobrobytu
I sielankowego bytu
Kosztem innych pracujących,
Swym dochodem się dzielących.
Gdzie państwo jest Mikołajem,
Który szczodrze wszystkim daje -
Bo nie z jego to wytworu,
Tylko z podatków poboru!
Korwin-Mikke - okaz rzadki -
Chce zupełnie znieść podatki!
Chciałby w Polsce praw natury -
Gdzie wiadomo zawsze z góry,
Że przeżywa najsilniejszy,
Najlepszy i najzdolniejszy!
Gdzie możliwe są dwie strony:
Zjadasz - lub jesteś zjedzony!
Tam, gdzie z pędzącego stada
Zawsze najsłabsze odpada!
Każdy na siebie pracuje,
Co zarobi - tym szafuje!
A jak nie ma zdrowia, pracy -
Nie pomogą mu Rodacy!
Korwin się kojarzy z dzikiem...
Sam też jestem drapieżnikiem,
Który woli polowanie
Niż przy korycie czekanie
Aby ktoś mi rzucił żarcie...
Ale powiem wam otwarcie,
Że w dwudziestym pierwszym wieku
Nie to świadczy o człowieku
Jak wysoko sam się wspina,
Lecz to, jak sobie poczyna
Z sąsiadami i rodziną...
Co robi, gdy wokół giną
Ludzie mniej przystosowani,
Chorzy, biedni, zaniedbani?
Czy jest stać go na ofiarność,
Samorzutną solidarność,
Czy tylko w nas stado widzi
Którego tak sam się wstydzi?
Lubię słuchać mów Janusza,
Lecz mnie nigdy nie porusza!
Słowa wchodzą jednym uchem,
Wyjdą drugim - tylko głuche
Po nich zapada milczenie...
To aktor, co gra na scenie
Rolę życia, a ja patrzę
I się czuję jak w teatrze -
Po czym wracam sam do domu
By pomarzyć po kryjomu
O ludziach, którym nie trzeba
Obiecywać gwiazdki z nieba...

hajdi

Bardzo ładnie zrymowałeś portret Korwina-Mikke. Tylko ja tego pajaca nie mogę ścierpieć.
A ciekawe swoją drogą co by to było gdyby udało mu się sięgnąć po jakąś władzę. Raz dwa osadzono by go w cuglach i jego chore rojenia.

manko

Korwin-Mikke, zamiast w rządzie,
Znalazł się dziś w polskim Sądzie
Aby walczyć o swe listy,
Które w sposób oczywisty
PKW mu kwestionuje -
A on swindel jakiś czuje...
Wraz z garsteczką zwolenników
Stawili się na chodniku
Przed Najwyższym Sądem głosić,
By nowy termin ogłosić
W którym ma być głosowanie!
W przeciwnym razie zostanie
Wyborów unieważnienie
Lub głosowań powtórzenie...
Trochę racji u Korwina -
Bo faktycznie, może wina
Wśród Komisji nastąpiła,
Kiedy głosy mu liczyła
I sprawdzała zgodność z prawem?
Lecz czy warto za tę sprawę
Toczyć boje z prawnikami?
Może lepiej z wyborcami
Ścierać się na argumenty,
A nie strzelać sobie w pięty?
Teraz sąd zadecyduje,
Czy Janusza uratuje
I marzenia o premierze
Zaczną liczyć się w karierze...

hajdi

Manko czekamy na następne portrety, np. taką Kępę Smile

manko

Ciężkie czasy dla Korwina...
Gdy kampania się zaczyna
I do skoku sprężać trzeba -
Sąd go nagle strąca z Nieba!
Bogów zapewne nie wzrusza
Marzenie Prometeusza,
By Ziemianom ogień dawać
I ciemności ich pozbawiać!
Teraz może tylko cudu
Spodziewać się mentor ludu...
Te wybory ma przegrane,
Lecz czy chce podpierać ścianę
I spróbować za lat parę
Zrobić z siebie znów ofiarę?
Jeszcze może się odwołać,
Po wyborach głośno wołać
Jak został ciężko skrzywdzony!
Bo ma rację, ze swej strony,
Że niedbali urzędnicy
Ruch jego Nowej Prawicy
Wysłali do narożnika
By się pozbyć przeciwnika,
Który wszakże mało może -
Ale walczyć chce na noże,
I niestraszne mu układy
Poza jednym: Pany - Dziady!
Jest jak kwiatek do kożucha,
Którego się chętnie słucha
I - nie myśląc - wprost upaja
Wizjami, gdy Janusz baja...
I tak pierwszy nasz przegrany
Co do władz miał być wybrany
Pozostał w startowych dołkach...
Nie będzie więc w Sejmie stołka!